Świadczenie pracy w formie zdalnej a prawo do zwolnienia z CIT działalności strefowej
Specjalne strefy ekonomiczne (dalej: „SSE”) stanowią wyodrębnione obszary na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, na których może być prowadzona działalność gospodarcza korzystająca z preferencji podatkowych. Korzystanie z preferencji przewidzianych w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) w związku z ustawą z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej: „ustawa o SSE”) wymaga od podmiotów uzyskania stosownego zezwolenia oraz spełnienia określonych warunków.
Jako, iż celem funkcjonowania SSE jest między innymi przyśpieszenie rozwoju gospodarczego poprzez tworzenie nowych miejsc pracy, jednym z warunków uprawniających do skorzystania z preferencji podatkowych jest utrzymanie odpowiedniego poziomu zatrudnienia. Co więcej, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, zwolnienie takie przysługuje jedynie w odniesieniu do dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie SSE. W przypadku bowiem, gdy przedsiębiorca prowadzi również działalność poza SSE, konieczne jest rozgraniczenie takiej działalności od działalności strefowej.
Biorąc pod uwagę powyższe warunki oraz zaistniałą sytuację spowodowaną epidemią wirusa SARS-COV-2, pojawiły się liczne wątpliwości przedsiębiorców w odniesieniu do tego czy świadczenie przez niektórych pracowników pracy w formie zdalnej może przyczynić się do niespełnienia warunku utrzymania zatrudnienia na odpowiednim poziomie, a tym samym wykluczyć możliwość skorzystania ze zwolnienia przewidzianego w ustawie o CIT dla dochodu z działalności strefowej.
Niniejsze wątpliwości rozstrzygnęła interpretacja nr 0111-KDIB1-3.4010.46.2022.2.PC Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) z dnia 12 maja 2022 r. dotyczącą możliwości stosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT dochodu z działalności prowadzonej na terenie SSE w przypadku wykonywania przez niektórych pracowników pracy w formie zdalnej.
Sprawa dotyczyła Spółki posiadającej zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE na prowadzenie działalności strefowej, w którym to, jako jeden z warunków uprawniających do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT, wskazany został wymóg zwiększenia oraz utrzymania zatrudnienia na określonym poziomie. Niezależnie jednak od Spółki, w wyniku epidemii SARS-COV-2, na przestrzeni roku 2020 oraz 2021, konieczne było skierowanie części pracowników do pracy zdalnej, co wzbudziło wątpliwość czy wymóg ten zostanie również spełniony przy takiej formie wykonywania pracy.
Spółka stała na stanowisku, iż wykonywana przez pracowników praca zdalna jako mająca bezpośredni związek z działalnością Spółki na terenie SSE nie powoduje przeniesienia działalności gospodarczej poza obszar strefy. Tym samym, dochód z działalności prowadzonej przez Spółkę na podstawie stosownych zezwoleń podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem CIT także w przypadku, gdy część pracowników będzie świadczyła pracę w trybie zdalnym.
Stanowisko przedstawione przez Spółkę zostało uznane przez Dyrektora KIS w pełni za prawidłowe, bowiem jak potwierdził organ, przeniesienie pewnych czynności związanych z działalnością strefową poza obszar SSE nie wyklucza możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem CIT dochodu z działalności strefowej. Warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest wyłącznie prowadzenie działalności w SSE, a nie przebywanie pracowników na terenie tej strefy.
Natalia Szymocha, konsultant podatkowy ATA Tax Sp. z o.o.
Zainteresował Cię ten temat?