Ulga na zabytki
W dniu 1.01.2022 r. weszły w życie zmiany podatkowe Polskiego Ładu, a wraz z nimi tzw. ulga na zabytki.
Z nowej ulgi mogą skorzystać właściciele bądź współwłaściciele zabytków nieruchomych, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i opłacają podatek według skali podatkowej, podatkiem liniowym bądź ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Ulga na zabytki przewiduje możliwość odliczenia od dochodu/przychodów:
- 50% wydatków poniesionych na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków udokumentowanej dowodem wpłaty,
- 50% wartości wydatków poniesionych na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w ewidencji zabytków udokumentowanych fakturami, bądź
- w przypadku nabycia zabytku nieruchomego kwotę w wysokości iloczynu 500 zł oraz liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej tego zabytku, nie więcej niż 500.000 zł, za rok podatkowy, w którym podatnik na nabytą nieruchomość poniósł wydatek o charakterze remontowo-konserwatorskim.
Zabytek nieruchomy to:
- dzieła architektury i budownictwa,
- dzieła budownictwa obronnego,
- obiekty techniki, a zwłaszcza kopalnie, huty, elektrownie i inne zakłady przemysłowe.
W przypadku poniesienia wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym, możliwość skorzystania z ulgi jest uzależniona od posiadania przez podatnika w momencie poniesienia wydatku, pisemnego:
- pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich lub robót budowlanych w stosunku do zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków,
- zaleceń konserwatorskich w stosunku do zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków.
Odliczenia z tytułu ulgi na zabytki dokonuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym poniesiono wydatki. Jeżeli nie ma możliwości odliczenia kwoty w całości bądź w części, wówczas możliwe jest odliczenie ulgi na zabytki w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym rozpoczęto dokonywanie odliczeń.
Małżonkowie, posiadający wspólność majątkową, mogą także dokonać odliczenia z tytułu ulgi na zabytki w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, bez względu na to, czy dokument potwierdzający poniesienie wydatku został wystawiony na imię obydwojga małżonków lub jednego z nich.
Odliczeniu nie będą podlegały wydatki, które:
- zostały już odliczone przez podatnika od przychodów opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych,
- zostały rozliczone na podstawie innych ulg podatkowych,
- wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich,
- zostały sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Podatnik, który dokonał odliczeń a następnie otrzymał zwrot tych wydatków, dolicza zwrócone kwoty do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał zwrot tych kwot.
Jest to ciekawa, nowa ulga umożliwiająca właścicielom i współwłaścicielom zabytków nieruchomych odliczyć od dochodów/przychodów wydatków ponoszonych na renowację zabytków. Ze względu na charakter tych nieruchomości wydatki te zwykle wiążą się z większymi obciążeniami finansowymi właścicieli nieruchomości (zwykle ze względu na dodatkowymi wymaganiami konserwatora zabytków lub innych organów nadzorujących zabytki). Wydatki te również muszą być ponoszone przez właścicieli w określonym czasie w celu możliwości dalszego użytkowania takiego zabytku lub uniknięcia jego dewastacji.
Martyna Przegalińska, konsultant podatkowy ATA Tax Sp. z o.o.
Zainteresował Cię ten temat?
martyna.przegalinska|atatax.pl| |martyna.przegalinska|atatax.pl